شجاعی طباطبایی مطرح كرد؛
آگاهی بخشی کاریکاتور برایم مهم می باشد
به گزارش موزیک خوان سیدمسعود شجاعی طباطبایی اعتقاد دارد کاریکاتور و کارتون فقط برای خنده نیست بلکه باید تفکر پشت آن باشد و بنابراین حتی کاریکاتورهای اجتماعی اش هم جنبه سیاسی دارند.
به گزارش موزیک خوان به نقل از مهر، برنامه «نقطه پرگار» با حضور سیدمسعود شجاعی هنرمند کاریکاتوریست و مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری عصر دوشنبه ۱۶ اسفند برگزار گردید. در این برنامه، شجاعی طباطبایی به بیان تجربه ها و خاطرات خود از چهار دهه فعالیت هنری خود پرداخت. شجاعی طباطبایی با اشاره به اینکه از کودکی به نقاشی و طراحی علاقه داشته است، درباره علاقمندی اش به هنر توضیح داد: در دوران مدرسه فعالیتهایی در نقاشی و طراحی داشتم که هم با تشویق و هم با فشار و برخورد نامناسب معلمان و عوامل مدرسه همراه بود اما به شکل حرفه ای از ۱۸ سالگی نقاشی دیواری را شروع کردم. سال ۱۳۶۰ من در پایگاه مقداد فعالیت می کردم و آن زمان به این نتیجه رسیدیم که نقاشی و کاریکاتور زبان مناسبی برای برخورد با اتفاقاتی است که از جانب منافقان و صدام با آنها روبرو می شویم و بنابراین با زبان نقاشی و کاریکاتور نقاشی های دیواری بسیاری خلق کردم که مهم ترین آنها نقاشی های دیواری بود که روی دیوار خروجی فرودگاه مهرآباد نقاشی کردم که تا زمان پذیرش قطعنامه ۵۹۸ روی دیوار فرودگاه بود. وی بیان نمود: در خاطرم هست شبی که قرار بود طارق عزیز به ایران بیاید این نقاشی ها را با رنگ روغنی پاک کردند. جالب است با رنگ روغن هم پاک کردند که پس از آن برگشت نقاشی ها، امکان پذیر نباشد. حتی نقاشی هایی را که ضداسرائیلی و ضداستکباری بود هم پاک کردند. این در حالی بود که همه میهمانان و خبرنگاران خارجی که به تهران می آمدند در راه خروج از فرودگاه، نقاشی ها را می دیدند. شجاعی طباطبایی افزود: همان زمان فتح الله جوادی که مدیر مجله اطلاعات هفتگی بود و همچنان مدیرمسئولی این نشریه را به عهده دارد، من را دید و لطف کرد و صفحه ای با عنوان «دیدگاه» در اختیار من قرار دادند که در آن کاریکاتورهای سیاسی و اجتماعی کار می کردم. از همان زمان وارد کار حرفه ای شدم و کار طراحی دیوارها و هم کاریکاتور در مطبوعات را با هم پیش بردم. وی ضمن اشاره به نقاشی های دیواری که هم اکنون خلق می شوند، اظهار داشت: در حوزه نقاشی دیواری و دیوارنگاره اتفاقات خوبی را شاهدیم بخصوص دیوارنگاره میدان ولی عصر (عج) که خانه طراحان انقلاب اسلامی آنرا کار می کند، جای تقدیر دارد. چهارراه مخبرالدوله ساختمان انتشارات امیرکبیر هم مکان بسیار خوبی است که چیزی شبیه دیوارنگاره شامل نقاشی یا کاریکاتور روی آن نقش ببندد. این هنرمند کاریکاتوریست همینطور درباره پیشینه حرفه ای اش توضیح داد: من و دوستانم از اولین هنرجویان دانشگاه هنرهای زیبا پس از انقلاب فرهنگی بودیم که احساس کردیم باید در این حوزه فعال شویم. به همین دلیل، نمایشگاهی را از کاریکاتور با محوریت هویت برگزار کردیم و کارهای بسیار خوبی صورت گرفت. به تدریج با گروهی از بچه های کاریکاتور دانشگاه، نخستین گروه کاریکاتور در ایران را بعنوان «کاسنی» راه انداختم. کاسنی یک گیاه دارویی تلخ است اما مرهم بسیاری از دردهاست. جالب است که پیش از انقلاب، ما ۲۰ کاریکاتور حرفه ای داشتیم اما در گروه «کاسنی» تعداد هنرمندان کاریکاتور از ۲۰ نفر هم بیشتر بود. ابتدای دهه ۷۰ بود که در روزنامه همشهری یک صفحه را به کاریکاتور اختصاص دادند که بچه های گروه «کاسنی» در آن حضور داشتند. نخستین خانه کاریکاتور و سایت تخصصی کاریکاتور را در این گروه بنا نهادیم و اتفاقات خوبی رقم خورد. پس از شکل گیری گروه «کاسنی» به حوزه هنری آمدیم و در اینجا این امکان برایمان فراهم گردید که کتاب چاپ نماییم و نمایشگاه بزنیم. قرار بود در حوزه هنری، نخستین نشریه تخصصی کاریکاتور را کار نماییم و در سال ۶۹، این درخواست را به وزارت ارشاد دادیم اما به علت مخالفت ها، دو سال طول کشید. سال ۷۱ وقتی حوزه هنری از پیشنهاد ما استقبال نکرد پیش آقای اصغری مدیرمسئول وقت کیهان رفتیم که ایشان پیشنهاد ما را پذیرفت و حتی اظهار داشت که کیهان کاریکاتور، سبب اعتبار کیهان می شود و این برای ما که جوان بودیم خیلی انگیزه بخش بود. وی افزود: «کیهان کاریکاتور» می توانست نخستین نشریه تخصصی در دنیا شود اما چون ۲ سال روند مجوز آن طول کشید نشریه ای در آمریکا به نخستین نشریه تخصصی کاریکاتور تبدیل شد. این نشریه ۲ سال بعد به علت مشکلات مالی نتوانست در نظام سرمایه داری آمریکا فعالیت کند و تعطیل شد. ما در ماه های اول، ۱۲ هزار مشترک داشتیم. هرچند هزینه زیادی نداشتیم و بچه ها حق الزحمه ای چندانی نمی گرفتند. ضمن اینکه طرحی ریختیم که کاغذ نشریه را از کاغذهای ضایعاتی تأمین نماییم. ما هیچ وقت هولوکاست را مسخره یا طرد نمی نماییم. ایده ای است که این مورد را من و آقای حجت الاسلام زائری مطرح کردیم. بحث ما این بود که هم رژیم صهیونیستی را به چالش بکشیم و بگوییم که ما نگران هولوکاست یمن و غزه هم هستیم چرا شما هولوکاست را به جنگ جهانی دوم محدود می کنید؟ این یک دروغ و فریب است. از همان ابتدا در برگزاری این جشنواره، موانع داخلی و خارجی داشتیم و همواره به ما برچسب نئونازی یا ضدیهودی می زدند شجاعی طباطبایی با اشاره به اینکه همیشه نگاه بین المللی به هنر کاریکاتور و حضور در عرصه های مختلف و جشنواره ها دارد، اظهار داشت: از ابتدایی که در گروه «کاسنی» با بچه ها کار می کردیم نگاه بین المللی داشتیم. خاطرم هست که نخستین دوسالانه کاریکاتور را با حضور ۵۰ کشور برگزار کردیم. حتی زمانی که به فرانسه رفته بودم نخستین دغدغه من این بود که با کاریکاتوریست های فرانسوی ارتباط بگیرم و این کار را هم کردم. در سفری که به همراه مرحوم کفشچیان مقدم به فرانسه داشتم با ژان پی یر دکلوزو مؤسس جریان کاریکاتور فرانسه و دنیا و سایر هنرمندان این رشته در اروپا آشنا شدم و تلاش کردم یک شبکه ایجاد کنم. وی با تکیه بر این که کاریکاتورهای اجتماعی اش هم جنبه سیاسی دارد، اظهار نمود: آگاهی بخشی برای من مهم است؛ معتقدم که کاریکاتور و کارتون فقط برای خنده نیست بلکه باید تفکر پشت آن باشد. البته من معمولا با بحث جشنواره کاریکاتور هولوکاست شناخته می شوم اما آثار فراوانی در حوزه اختلاس، آقازاده ها و مفاسد اقتصادی دارم. مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری در ادامه اظهار داشت: رنان لری کاریکاتوریست رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۴۸ به صورت مستقیم در فعالیتهای نظامی حضور داشته و در قتل عام فلسطینی ها در روز یوم نکبت در بهار ۱۹۴۸ نقش مستقیم داشته است اما بعداً وارد فضای کارتون و کاریکاتور شد اما کیفیت کارهای او بسیار پایین است. جالب است که این فرد با چهره هایی مثل بن گوریون، آریل شارون و حسنی مبارک و سیاست مداران بدنام همواره هم نشین بوده است. با این وجود، سازمان ملل متحد یک جایزه کاریکاتور را به نام این کاریکاتوریست رژیم صهیونیستی برگزار می نماید یعنی جایزه رانا لری! این جایزه سه هدف دارد؛ اسلام ستیزی، ایران هراسی و دوستی با رژیم صهیونیستی. این جایزه مقبولیت زیادی ندارد و ۳۰ یا ۴۰ کشور در آن شرکت می کنند اما در جشنواره کاریکاتور هولوکاست ما شاهد حضور ۸۰ کشور بودیم. وی بیان نمود: جشنواره هولوکاست را ۲ بار آن هم در اعتراض به توهین به پیامبر مهربانی ها حضرت محمد (ص) برگزار کردیم. چون می خواستیم آزادی بیان در غرب را به چالش بکشیم و بگوییم آزادی غرب، متناقض و دوگانه است. از یک طرف، کوتاه ترین تردید در هولوکاست با جریمه نقدی و حبس مساوی است اما از کنار دروغ های مستهجن در مورد پیامبران الهی عبور می کنند. شجاعی طباطبایی در انتها با اشاره به اینکه بهترین جایزه ای که دریافت کرده است، تقدیر مقام معظم رهبری از او بوده است، اظهار داشت: ما هیچ وقت هولوکاست را مسخره یا طرد نمی نماییم. ایده ای است که این مورد را من و آقای حجت الاسلام زائری مطرح کردیم. بحث ما این بود که هم رژیم صهیونیستی را به چالش بکشیم و بگوییم که ما نگران هولوکاست یمن و غزه هم هستیم چرا شما هولوکاست را به جنگ جهانی دوم محدود می کنید؟ این یک دروغ و فریب است. از همان ابتدا در برگزاری این جشنواره، موانع داخلی و خارجی داشتیم و همواره به ما برچسب نئونازی یا ضدیهودی می زدند. حتی در داخل کشور هم عده ای در وزارت خارجه مانع کارمان می شدند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب