موسیقی جدی و بحران سكوت-۱؛
انتقاد از یک جریان رهاشده در فضا
یکی از خوانندگان و مدرسان موسیقی کشورمان با اشاره به شرایط بحرانی برگزار نشدن کنسرتهای موسیقی در زمینه هایی غیر از موسیقی پاپ به طرح چند نکته مهم دراین زمینه پرداخت.
حسین علیشاپور از خوانندگان و مدرسان موسیقی ایرانی که طی سالهای اخیر در پروژه های مختلفی بعنوان خواننده حضور داشته در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به شرایط بحرانی فقدان برگزاری کنسرت در زمینه هایی غیر از موسیقی پاپ توضیح داد: متاسفانه شرایطی که در آن قرار گرفته ایم اصلاً در برگیرنده اوضاع ساماندهی شده ای نیست، چونکه به نظر من در ابتدای پرداختن به هر نکته ای، این خودِ هنرمندان هستند که به صورتی گرفتار خمودگی ناشی از دو سال و نیم کار نکردن در زمینه موسیقی به سبب شیوع ویروس کرونا و توقف کارهای موسیقایی شده اند. حتی من که در طول این مدت هنرمند نسبتاً پرکاری بودم نیز این خمودی را در خودم احساس می کنم.
علیشاپور افزود: فارغ از این داستان که به درونیات و شخصیت هنرمندان ارتباط پیدا می کند، اما این زعامت موسیقی است که یک زعامت جدی نیست. گو این که این پروسه تبدیل به امر علی السویه ای شده که بودن و نبودن موسیقی چندان تفاوتی نمی نماید. انگار موسیقی بطور کلی تبدیل به جریانی «رها در فضا» شده که اصلاً هم ربطی به این دولت ندارد، این همان جریان خزنده ای است که از سال ها پیش شروع شده و الان که کرونا به خدمت ماجرا رسیده، نمود پررنگ تری از خودرا جلوه گر کرده است.
وی اضافه کرد: البته آنچه به آن اشاره کردم، به عقیده من غرولندهایی از دید یک هنرمند است که سال هاست شاهد این خمودگی بوده، اما در کرونا بسیار به چشم آمده است. به عقیده من هنرمندان بالاخره نمادی از وضعیت کلی فرهنگ در یک کشور هستند، نه وضعیت فرهنگی که جاری است، آنها نماد و نشانه ای از وضعیتی هستند که حاکمیت می خواهد آنرا ساماندهی کند و اگر دغدغه ای در این حوزه دارد، باید این وضعیت فرهنگی را در میان اذهان عمومی بالاتر ببرد. پس لازم است که مدیریت دولتی باید هنرمندان را به کار بگیرد و در قدم های ابتدایی برای برون رفت از بحرانی که برای اجرا نشدن موسیقی جدی پدید آمده سالن های اجرا را بصورت رایگان در اختیار هنرمندان این حوزه قرار دهد.
این خواننده و مدرس موسیقی ایرانی ضمن اشاره به کم توجهی تعدادی از تهیه کنندگان و مخاطبان به جریان اجرای زنده موسیقی جدی طی ماه های اخیر و تمرکز عمده آنها روی موسیقی تجاری اظهار داشت: در وضعیت فعلی مهم ترین کاری که دولت می تواند برای عبور از این بحران انجام دهد، تجهیز و امکان اعطای سخت افزار به هنرمندان است. همه ما می دانیم در همین شهر تهران و خیلی از شهرهای کشور انواع و اقسام سالن هایی وجود دارند که متعلق به نهادها و ادارات مختلف است و الان بی استفاده خاک می خورند. پس اگر وزارت ارشاد بیاید و در رایزنی با همین مجموعه ها و ادارات شرایطی را فراهم آورد که این سالن ها در اختیار گروه ها و هنرمندان حوزه های مختلف موسیقی قرار گیرد، می توانیم به عبور از یک بحران امیدوار هستم باشیم. البته که چنین فرآیندی نیازمند بررسی و شناسایی دقیق هنرمندانی است که دغدغه اجرای موسیقی جدی دارند و ظرفیت هنر ارائه شده آنها برای مخاطب دارای سنجشی است که می تواند در قالب جلسات کارشناسی مختلف و موارد مشابه بررسی شود.
علیشاپور در بخش پایانی صحبت های خود بیان کرد: آنچه امروز از آن بعنوان یک بحران جدی در فقدان اجرای زنده آثار موسیقایی در زمینه هایی غیر از موسیقی پاپ و موسیقی تجاری نام می بریم، موضوع بسیار شایعی است و به نظر من باید از طرف مجموعه های دولتی و نهادهایی چون خانه موسیقی ترتیبی اتخاذ شود که شرایط موجود تغییر کند. در این راه برگزاری جلسات گوناگون کاربردی، امضای پروتکلهای مشترک برای توجه و شناسایی هنرمندانی که به وجوه فرهنگی موسیقی توجه بیشتری دارند در کنار اعطای امکانات سخت افزاری به گونه ای که هنرمندان بدانند هنوز زنده اند، می تواند شرایط بهتری را برای این جامعه شریف و بی ادعا فراهم آورد. کما این که هنوز بسیاری از ما همچنان در شوک آن مرگ و میرها و خانه نشینی های ناشی از کرونا هستیم که اگر بی توجهی در این حوزه صورت بگیرد، اتفاقات خوبی در انتظار موسیقی فرهنگی ما نخواهد بود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب