در آیین بزرگداشتش مطرح شد؛
علی اکبرصادقی: خواب کودکانی را نقاشی می کنم که پدرانشان شهید شدند
موزیک خوان: علی اکبر صادقی در آیین بزرگداشت و زادروز هشتاد و چهار سالگی خود که با حضور هنرمندان و چهره های فرهنگی و خانواده اش در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، از عشق به ایران سخن گفت.
به گزارش موزیک خوان به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، چهارصد و هفتاد و یکمین برنامه «سینماتک» خانه هنرمندان ایران با نمایش آثاری از استاد علی اکبر صادقی طراح و نقاش باسابقه و برجسته کشورمان به مناسبت هشتاد و چهارمین زادروز او شامگاه دوشنبه یکم آذر در تالار ناصری خانه هنرمندان ایران اجرا شد.
در ابتدای این برنامه آسیه مزینانی معاون فرهنگی و هنری خانه هنرمندان ایران که اجرای این برنامه را نیز برعهده داشت، روی سن رفت و با خوشامدگویی به حاضران بیان کرد: امروز در شرایطی که چندی است خوشی های زندگی به غم آغشته شده است، به سختی بهانه ای برای باردیگر پیوند یافتن با زندگی پیدا می نماییم. امروز با عرض احترام به همه رفتگان در اینجاییم تا به زندگی سلامی باردیگر نماییم. در یکی از به یاد ماندنی ترین رویدادهای خانه هنرمندان ایران، تولد هنرمندی را جشن می گیریم که هنر ایرانی را به قله ای تازه رساند و در مقابل نقادی آثارش دست و پایمان را گم می کنیم؛ مردی که رندی ایرانی را در سبکی مدرن دمید و سوررئالیستم ایرانی را بنیان گذاشت و گنج هایمان را برای بهره مندی به یادمان آورد؛ استاد علی اکبر خان صادقی تولدتان مبارک.
وی اضافه کرد: مفتخریم که بهانه ای به این بزرگی داریم تا در روزهایی سخت و تحمل ناپذیر کنار هم باشیم. از خانواده آقای صادقی برای حضور در این جشن تشکر می کنم.
هنرمندانی را از دست دادیم که جایگزینی ندارند
در ادامه مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران عنوان کرد: کرونا قصه سخت و تلخی برای همه مردم دنیا شده است و برای ما شاید مشکل تر. این بیماری فاصله بسیاری بین ما به وجود آورده است. مشاغل زیادی خصوصاً مشاغل هنری از این بحران لطمه دیده اند و بیشترین لطمه هم، حذف دورهمی های صمیمانه و مهرورزی بوده است. از دست دادن هنرمندانی نازنین جبران ناپذیر است؛ بزرگانی که هیچ گاه جایگزینی برای آنها نخواهیم داشت.
وی افزود: همیشه مترصد فرصتی بودیم تا با بهبود نسبی شرایط جلسات «سینماتک» را باردیگر به جریان بیاندازیم و خدایی ناکرده بیش از برگزاری نکوداشت ها و آئین های تلخ وداع با هنرمندان، در مراسم هایی شاد و صمیمی قدر بزرگان هنر را بدانیم.
علی اکبر صادقی و هم نسلانش چرخ هنر را پیش می برند
ابراهیم حقیقی طراح باسابقه نیز در این برنامه درباره علی اکبر صادقی اظهار داشت: امروز برای همه مان روز به یاد ماندنی و مبارکی است. وقتی دانشکده هنرهای زیبا درس می خواندم، علی اکبر صادقی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کار می کرد. او به اصطلاح سال بالایی من بود و هنوز هم هست. یک ضرب المثلی آن روزها داشتیم که هیچ سال بالایی مقدماتی نبوده و هیچ مقدماتی سال بالایی نمی گردد. نقطه عطف زندگی ام زمانی بود که به دعوت مرتضی ممیز به کانون رفتم. ممیز برایم الگو بود و باقی ماند و همه دوستان او برایم عزیزانی محترم بودند و همچنان باقی ماندند. برای اینکه به حرف او اعتقاد داشتند.
وی اضافه کرد: علی اکبر صادقی و هم نسلانش به تعبیر شعر شاملو «غول هایی زیبا» هستند که من از همه شان آموخته ام. بااینکه همچنان مقدماتی باقی خواهم ماند. هنوز به خودم نهیب می زنم که باید به اندازه آنها برای کارم وقت بگذارم. تولیدات متنوع علی اکبر صادقی تعجب آور است و امیدوار هستم او و هم نسلانش برای همه مان الگو باشند. برای اینکه چرخ فرهنگی این ملک را به پیش می برند. دلیل دیگر خوشی ام در این روز، برگزاری جشن زادروز علی اکبر صادقی در خانه هنرمندان ایران است که به راستی خانه هنرمندان ایران است؛ بدون این که به جناح خاصی وابسته باشد و با همه مسائل مالی اش تمام تلاش خودرا برای هنرمندان صرف می کند. کاش از جانب دولت و شهرداری، مسئولانی در اینجا حضور داشتند که تنگناهای خانه هنرمندان ایران را از نزدیک شاهد باشند و ببینند که چطور خانه هنرمندان ایران چشم و چراغ هنرمندان است و خواهد ماند.
حقیقی عنوان کرد: علی اکبر صادقی هیچ گاه نگفت بازنشسته هستم که هنر بازنشستگی ندارد. با افتخار دست او و هم نسلانش یعنی این «غول های زیبا» را می بوسم.
نمایش فیلم «گلباران» ساخته علی اکبر صادقی بخش بعدی این برنامه بود.
دیالوگ های پینگ پونگی من و علی اکبر صادقی
در ادامه مراسم احمد عربانی روی سن آمد و اظهار داشت: علی اکبر صادقی اهل یک سوم شمالی تهران بود و من از یک سوم جنوبی تهران به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رفتم و در محضر او آموختم. او به خاطر خجالت من از شرایط زیستم، جسارت و شجاعتی به من داد تا در کانون احساس غریبی نکنم. وی در کنج شمالی آتلیه و من در کنج جنوبی آنجا فعالیت می کردم. همیشه دیالوگ هایی پینگ پونگی با هم داشتیم و کلماتی را با هم بیان می کردیم و حاضران فکر می کردند قبلاً تمرین کرده ایم. آن زمان همه در خدمت یک دوستی و رفاقت هنرمندانه بودند و روابطی بدون عقده داشتند. کارهایشان کپی از هم نبود و با آنکه از هم تأثیر می گرفتند اما آثار معتبری خلق می کردند. همیشه کارها برای جشنواره ها به اصطلاح به دقیقه پس از ۹۰ می رسید. بعنوان مثال تا دو روز مانده به اکران فیلم «رخ» هنوز داشتیم طلق رنگ آمیزی و آنها را در آسانسور فوت می کردیم تا به نوبت نمایش برسد.
احمد عربانی: علی اکبر صادقی اهل یک سوم شمالی تهران بود و من از یک سوم جنوبی تهران به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رفتم و در محضر او آموختم. او به خاطر خجالت من از شرایط زیستم، جسارت و شجاعتی به من داد تا در کانون احساس غریبی نکنم این هنرمند بیان کرد: خوشحالم امشب مجلس سروری به مناسبت تولد یک «دست قوی» برگزار شده است. من بسیار خوش شانس بودم که علی اکبر صادقی در سال ۵۲ استادم بود و همچنان هم است. آن زمان مجله «توفیق» را بسته بودند و دوستی به من پیشنهاد نمود برای کار طراحی به کانون بروم. ما تا ساعات پایانی شب در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان می ماندیم و کار می کردیم. دعا می کنم استاد صادقی سالهای سال برقرار بمانند و با دست توانمند خود همچنان بنگارند.
وی اضافه کرد: آثار او شاخص است. حتی تیتراژهای آثارش طنز خاصی دارد. این همه ذوق در کارهایش ماحصل بیش از ۷۰ سال در دست داشتن قلم است. او علاوه بر نقاشی و طراحی، در قاب سازی و نجاری هم کار کرده است و در زمینه طنز نیز فعال بوده است. افتخار می کنم که یک عمر شاگردش بودم، هستم و خواهم بود.
بخش بعدی این مراسم به پخش مستندی درباره علی اکبر صادقی در مصاحبه با این هنرمند اختصاص یافت. وی در این مستند از علاقه اش به گوش دادن موسیقی حین تولید اثر هنری گفته بود. از این که از هشت سالگی روی هر سطحی نقاشی می کرده و پدرش نیز با نقاش شدن او مخالف بوده است. از آشنایی اش با اشرف بنی هاشمی همسر خود و رفوزه شدنش به خاطر نقاشی در سالهای متمادی مدرسه.
مستند «استاد» ساخته رضا سیاح سپانلو بود و مستند «نقش ماندگار» محصول فرهنگسرای ملل نیز که گفت و گو با این هنرمند را دربرمی گرفت، در سالن نمایش داده شد.
علی بوذری تصویرگر و طراح نیز سخنران بعدی این آئین بزرگداشت زادروز بود. او اظهار داشت: خوشحالم پس از مدت ها این جمع دور هم جمع شده اند. همه دانشجویان و هنرمندان شخصیت و کارهای استاد علی اکبر صادقی را دوست دارند. به سبب عقبه تصویرگری خود می گویم که انجمن تصویرگران ایران در سال ۸۳ بزرگداشتی را برای علی اکبر صادقی برگزار کرد و نشان «آبان» نیز سال قبل به ایشان اهدا شد. نام استاد برای من و نسل های قبل و پس از من نشان از یک کارنامه بزرگ و درخشان است.
وی اضافه کرد: نکته مهم در مجموعه آثار ایشان به دهه ۴۰ و ۵۰ برمی گردد. زمانی که خیلی از طراحان شاید علاقمند بودند به نگارگری، نقش برجسته و چاپ سنگی برگردند و کتاب های زیادی با این خاصیت چاپ شد اما استاد صادقی هنرمندی بودند که این سبک را انتخاب نموده و حدود ۶۰ سال بر پایه آثار کهن ایرانی تولید اثر کردند، این ایده را پروراندند و رنگ و بوی جدیدی هم در عین حال به آن بخشیدند. همین طور مردم داری ایشان شاخص است و برعکس تعدادی از هنرمندان نسل جدید که کمتر تلاش می کنند با مخاطب در ارتباط باشند، در آتلیه ایشان به روی عموم باز است و برایشان آرزوی طول عمر می کنم.
همچنین محمود شالویی مشاور وزیر و سرپرست معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در این مراسم درباره علی اکبر صادقی و در واکنش به صحبت این هنرمند در مستندی که درباره او پخش گردید، بیان کرد: امروز در جامعه مان به اشخاصی نظیر خواجه عبدالله انصاری نیاز داریم که اندیشه هایش در صحبت های علی اکبر صادقی نیز مشهود بود. او همانطور که خودش می گوید هر آنچه می خواسته از خداوند گرفته است و کمال قناعت را در این جمله اش شاهد می باشیم. عشق در زندگی او بعد از سال ها همچنان شعله ور است و این استمرار را در نسل امروز و این روزها کمتر سراغ داریم.
وی اضافه کرد: از مجید رجبی معمار و همکارانش بابت برگزاری چنین جشنی تشکر می کنم و از شنیدن خبر خوب آنها در خصوص این که این نوع جشن ها و برنامه ها ادامه دار است، خوشحالم. همین طور از خداوند عمر بلند برای بزرگان هنر و علی اکبر صادقی آرزومندم.
به خلیج فارس سوگند می خورم
در ادامه نوبت به صحبت های علی اکبر صادقی رسید. او به همه حاضران در سالن سلام داد و اظهار داشت: بسیار دوستتان دارم. عاشق شما، سرزمینم و مردمش هستم. همیشه به خلیج فارس سوگند می خورم. برخی از دوستانم درباره من غلو کردند. من کسی نیستم. من یک انسانم. من یک نقاش هستم. من همه را با هر عقیده و مذهب دوست دارم. من دیگر گل های زیبا را نقاشی نمی کنم. من مناظر فرح بخش را نقاشی نمی کنم. من خواب کودکانی را نقاشی می کنم که پدرانشان در راه آزادی ایران شهید شده اند.
علی اکبر صادقی: من کسی نیستم. من یک انسانم. من یک نقاش هستم. من همه را با هر عقیده و مذهب دوست دارم. من دیگر گل های زیبا را نقاشی نمی کنم. من مناظر فرح بخش را نقاشی نمی کنم. من خواب کودکانی را نقاشی می کنم که پدرانشان در راه آزادی ایران شهید شده اند وی افزود: شاید من پدر یا برادر همه تان باشم. فرزندان ایران خوب هستند و باید سر تعظیم مقابلشان فرود بیاوریم.
در اختتام این مراسم هنرمندان و خانواده علی اکبر صادقی روی سن رفتند و کیک تولد ۸۴ سالگی او نیز مقابلش قرار داده و تصاویر یادگاری نیز ثبت شدند. هنرمندان به احترام طراح و نقاش مطرح ایران ایستادند و او را تشویق کردند و آهنگ «تولدت مبارک» را برایش خواندند. صادقی نیز شمع های تولدش را فوت کرد و کیک را برید و لحظاتی خاطره انگیز به ثبت رسید.
معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شاهنامه طهماسبی و خانه هنرمندان ایران فرشی ایرانی را به این هنرمند برجسته اهدا کرد و صادقی اظهار داشت: قربان دست هایی می روم که این فرش ها را می بافند.
در اختتام نیز فیلم های «رخ»، «من آنم که…» و «ملک خورشید»، «هفت شهر» ساخته علی اکبر صادقی برای اعضای سینماتک نمایش داده شد.
اشرف بنی هاشمی همسر و اشکان صادقی، افشین صادقی و آرش صادقی فرزندان علی اکبر صادقی، هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی، سیف اله صمدیان، خسرو معصومی، ساعد نیک ذات، ابراهیم حقیقی، مستانه مهاجر، سام کلانتری، کیوان کثیریان، عباس مجیدی، توکا ملکی، علی بوذری، محمدرضا فیروزه ای، اردشیر میرمنگره، احسان آقایی رییس مؤسسه هنرهای معاصر تهران، مجید فروغی مدیر روابط عمومی معاونت هنری، نیکنام پورحسینی مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت، حسن نوفرستی، اوژن حقیقی، و… از دیگر هنرمندان و مدیران حاضر در آئین بزرگداشت علی اکبر صادقی بودند.
منبع: musicreader.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب