برگزاری دوسالانه هنر در غزه
به گزارش موزیک خوان، هنرمندان فلسطینی در غزه قصد دارند نمایشگاهی به شکل «دوسالانه» برگزار کنند تا در مقابل حملات نظامی اسرائیل ایستادگی کرده و توجه جهانی را به وضعیت ۲.۳ میلیون نفری که بیشتر از ۱۳ ماه زیر بمباران زندگی کرده اند، جلب کنند.
به گزارش موزیک خوان به نقل از ایسنا، برگزاری دوسالانه غزه توسط هنرمندان فلسطینی بعنوان عملی برای نشان دادن مقاومت و بقا معرفی شده و این پروژه شامل نمایش آثار در غزه و ارسال آنها از خطوط محاصره اسرائیل برای نمایش در سراسر دنیا است.
حدود ۵۰ هنرمند از غزه آثار خویش را در این منطقه تحت محاصره به نمایش خواهند گذاشت و در عین حال به دنبال گالری هایی در خارج از کشور برای میزبانی از این نمایشگاه ها هستند اما چالش اصلی آنها رساندن آثارشان به دید جهانیان است، چونکه باید از خطوط محاصره اسرائیل عبور کنند.
حدود یک چهارم از این هنرمندان موفق شدند اوایل جنگ وارد مصر شوند. بعضی از هنرمندانی که در غزه باقی مانده اند تلاش می کنند آثارشان را با کمک امدادگرانی که به شکل پراکنده اجازه عبور از خطوط محاصره را دارند، ارسال نمایند. عده ای هم آثار خویش را به شکل دیجیتالی از راه عکس ها و ویدئوها عرضه خواهند داد، در حالیکه برخی دیگر با هنرمندان غربی همکاری خواهند کرد.
یکی از برگزارکنندگان این دوسالانه اظهار داشت: «بزرگ ترین رویدادهای هنری دنیا دوسالانه ها هستند که مهم ترین هنرمندان جهان را گرد هم می آورند تا مهم ترین مسائل دنیا را از راه هنر بیان کنند. برای ما، حالا مهم ترین هنرمندان جهان، هنرمندان غزه هستند. این دوسالانه همینطور اطلاعیه ای است که نشان داده است این رویداد تکرار خواهد شد و دو سال دیگر، غزه و هنرمندانش همچنان پابرجا خواهند بود.»
این ایده بعنوان دلیلی هنری برای ادامه زندگی در مقابل تلاشی برای سلب انسانیت از فلسطینیان غزه شکل گرفته است. این پروژه در ابتدا از گفتگو میان هنرمندانی شروع شد که به دنبال یکدیگر بودند تا مطمئن شوند دوستانشان هنوز زنده اند و در رابطه با این که چگونه نه تنها زنده بمانند، بلکه تحت بمباران و کمبود شدید غذا به خلق هنر ادامه دهند، تبادل نظر می کردند.
یکی از آثار هنری در این دوسالانه، مجسمه ای است با عنوان «دلم برایت خیلی تنگ شده» از خالد حسین، که در دیرالبلح، غزه ساخته شده است. این اثر دو چهره بزرگ را نشان می دهد؛ یکی با چشمان بسته به بالا متمایل است و دیگری عمودی ایستاده و گونه چهره اول را می بوسد.
تسنیم شطات، یک جوان ۲۶ ساله از خان یونس که به عرضه این ایده کمک کرد و یکی از برگزارکنندگان آن خواهد بود، اظهار داشت: «جنگ چیزهای زیادی را از ما و مردم غزه دزدید و همچنان به دزدیدن ادامه می دهد، با این وجود دنیا در سکوت به تماشا نشسته است. ما می خواهیم نهادهای بین المللی این آثار را به نمایش بگذارند. ما داستان هایی را که دنیا از آنها آگاه است تعریف نمی نماییم، بلکه از تولد باردیگر در بین تاریکی و بی عدالتی و از زندگی در بین مرگ سخن خواهیم گفت.»
برگزارکنندگان می گویند اگر میزبان خارجی برای برگزاری این دوسالانه پیدا شود، این رویداد بشکلی بی سابقه در تاریخ معاصر برگزار خواهد شد: هنرمندانی که تحت محاصره و گرسنگی هستند، توانسته اند نمایشگاهی در سطح جهانی برپا کنند.
به گزارش گاردین، محمد الحاج، هنرمند ۴۲ ساله و معلمی که حالا در اردوگاه نصیرات در مرکز نوار غزه پناه گرفته است، تلاش می کند حتی در حالی که او و اطرافیانش برای تأمین نیازهای اساسی در مضیقه هستند، به طراحی ادامه دهد. او می گوید: «کمبود غذا و آب وجود دارد، هیچ سرپناهی نیست و در آستانه زمستان هستیم. در عین حال، با کمبود قلم، رنگ و ابزار نقاشی مواجه هستم. حتی اگر این ابزارها پیدا شوند، چندین برابر قیمت عادی فروخته می شوند. از راه هنر، ما به دنیا این پیام را می دهیم که هنوز زنده ایم و تا وقتی که هنوز نفس می کشیم، می توانیم بر هر آن چه در اینجا اتفاق می افتد، نور بتابانیم.»
الحاج که زمانی استودیویی در شهر غزه داشت، همه آنرا از دست داده و از یک اردوگاه چادری به اردوگاهی دیگر نقل مکان می کند. او می خواهد آثارش را که بیشتر طراحی های نمادین در رابطه با رنج فلسطینیان است، از راه همکاری با هنرمندان کرانه باختری که آثارش را بازآفرینی می کنند یا با عکاسی باکیفیت بالا و ارسال الکترونیکی برای چاپ روی تخته ها صادر کند.
در همان ابتدای جنگ، در اکتبر سال گذشته، خانه روفایده سهویل بمباران شد و خانواده او مجبور شدند راه خویش را از زیر آوار بیرون بیاورند تا خیلی از دوستان و همسایگان خویش را بیابند که در خیابان در منطقه ریمال شهر غزه شهید شده بودند.
سهویل که پیش از جنگ معلم و مدرس هنر بود، اظهار داشت: «این تجربه به بمباران ختم نمی گردد. این لحظات آمیزه ای از ترس، شوک و درماندگی را به همراه دارند و زخم ها مدت زیادی طول می کشد. وی در این بمباران، ۱۷ سال کار هنری و کتابخانه ای با نزدیک به هزار کتاب را از دست داد و از آن زمان تابحال درحال جایجایی بوده و از بمباران فرار کرده و هفت بار آواره شده است.»
سهویل، ۳۷ ساله، چشم انداز دوسالانه غزه را فرصتی برای شروعی تازه بعنوان یک هنرمند می داند.
پروژه دوسالانه غزه در مراحل اولیه خود است و به مداخله یک گالری هنری یا موزه ملی در خارج از کشور برای تحقق آن بستگی دارد. اما هنرمندان فلسطینی خوشبین هستند و اعتقاد دارند همه آثار هنرمندان بیرون خواهند آمد و نور را خواهند دید و از موانع، مرزها و قوانین عبور خواهند کرد و تمام جهان آنها را خواهند دید. این قدرت هنر است.
منبع: موزیك خوان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب