چالش های نگارگری از زبان محمدحسین آقامیری شیوه های آموزش بازبینی شود
موزیک خوان: محمدحسین آقامیری با تأکید بر این که باید شیوه های آموزشی نگارگری بازبینی شوند، مطرح کرد کلاس های سنتی که بر تکرار الگوهای استاد تکیه دارند، فرصتی برای بروز خلاقیت واقعی فراهم نمی کنند.
محمدحسین آقامیری هنرمند نگارگر در گفتگو با خبرنگار مهر درباره ی چالش هایی که این هنر سنتی مغفول مانده که با دوران اوج خود فاصله دارد، در برهه فعلی با آن روبروست و چالش هایی که یک نگارگر دارد، توضیح داد: نگارگری ایرانی با وجود پیشینه ای غنی و شاهکارهای بی نظیر، امروز با چالش های مختلفی روبه رو است که سبب شده جایگاهش کمرنگ تر از دوران اوجش باشد. یکی از دلیلهای مهم این اتفاق، کاهش حمایت های دولتی است. در گذشته، شاهان و بزرگان از این هنر حمایت می کردند، اما امروز حدودا هیچ پشتیبانی مالی از طرف نهادهای دولتی و فرهنگی وجود ندارد. این عدم حمایت سبب شده آموزش، پژوهش و برگزاری نمایشگاه های بین المللی محدود شود و نسل جدید کمتر با این هنر آشنا شود. از طرفی، تغییر سبک زندگی و گسترش هنرهای مدرن و دیجیتال هم تأثیر زیادی داشته است. یادگیری نگارگری سال ها تمرین و ممارست می خواهد اما نسل جدید بیشتر بدنبال مسیرهای سریع تر و درآمدزاتر هستند که همین مساله موجب کاهش تعداد هنرجویان و اساتید این رشته شده است. بازار نگارگری هم نسبت به دیگر سبک های هنری محدودتر شده است. خریداران داخلی به طور معمول توانایی پرداخت هزینه های بالا برای این آثار را ندارند، و بازارهای خارجی هم به دلیلهای مختلف، پتانسیل واقعی خودرا نشان نداده اند. به نظرم یکی از اشکالات اصلی این است که نگارگری ایرانی هنوز آن طور که باید در سطح بین المللی معرفی نشده است، در صورتیکه می توانست با حمایت و تبلیغات درست، جایگاه بهتری پیدا کند و فقط به محافل خاص محدود نباشد. ایشان سپس بیان کرد: مشکل دیگر، نبود برنامه های آموزشی جامع، کتاب های به روز و کارگاه های عملی است. این کمبودها سبب شده انتقال دانش این هنر به نسل جدید دشوارتر شود. در مجموع، از نظر من اگر برای آموزش، تبلیغات جهانی و بازارسازی این هنر اقدامات جدی انجام نشود، نگارگری ایرانی بالاتر از پیش به حاشیه رانده خواهد شد. کلاس های سنتی نگارگری که بیشتر بر تکرار الگوهای استاد و تقلید از موفقیت های گذشته تکیه دارند، فرصتی برای بروز خلاقیت واقعی در هنرجوها فراهم نمی کنند آقامیری در جواب این پرسش که آیا بحث آموزش نگارگری می تواند به بالا بردن جایگاه آن در بین نسل های جدید کمک نماید، اظهار داشت: به اعتقاد من، آموزش نگارگری می تواند نقش بسیار مهمی در پیشرفت جایگاه این هنر در بین نسل های جدید داشته باشد اما باید شیوه های آموزشی هم بازبینی شود. از تجربه شخصی خودم دریافته ام که کلاس های سنتی که بیشتر بر تکرار الگوهای استاد و تقلید از موفقیت های گذشته تکیه دارند، فرصتی برای بروز خلاقیت واقعی در هنرجوها فراهم نمی کنند. به نظرم چند نکته کلیدی وجود دارد که اگر مد نظر قرار بگیرند، می توانند تأثیر مثبت و قابل توجهی داشته باشند؛ نکته اول «تنوع در روش های آموزشی» است؛ اگر هنرجوها بتوانند بصورت غیرمستقیم آموزش و کارگاه های عملی با دیدگاه های متفاوت اساتید را ببینند، تجربه آموزشی شان بسیار غنی تر خواهد شد که این امر موجب می شود که ایده های نو و خلاقانه بجای تکرار یک الگوی واحد شکل بگیرد. دومین نکته، «دسترسی به آثار متنوع» است؛ فرصت دیدن آثار قدیمی و بین المللی، چه غربی و چه شرقی، یا همان «مشق نظری» به هنرجوها کمک می نماید تا دید گسترده تری نسبت به سبک ها و رویکرد های مختلف پیدا کنند. این آشنایی با تنوع هنری، انگیزه ای برای خلق آثار نو به وجود می آورد. وی اضافه کرد: سومین نکته، «تشویق به خلاقیت و نوآوری» است؛ فضای کلاس باید به شکلی تنظیم شود که هنرجوها احساس آزادی کنند و جرات داشته باشند از مرزهای سنتی فاصله بگیرند و ایده های خودرا بروز دهند. این رویکرد می تواند سبب شکوفایی خلاقیت واقعی در این رشته شود. نکته چهارم، «بازنگری در ساختار کلاس های سنتی» است که به نظرم باید از مدلهای فقط استاد-شاگردی فاصله بگیریم و به سوی روش های آموزشی تعاملی تر حرکت نماییم، جایی که هنرجوها نه فقط از استاد، بلکه از تجربیات و دیدگاه های چندگانه بهره مند شوند. در مجموع، اگر این تغییرات در نظام آموزشی نگارگری مدنظر قرار بگیرند، مطمئنم که می توانیم نسل جدید را به شکلی تربیت نماییم که هنر نگارگری را نه فقط به عنوان یک سنت، بلکه به عنوان شکلی زنده و نوآورانه باردیگر زنده نگه دارند. آقامیری درباره ی ایجاد نوآوری و خلاقیت در نگارگری توضیح داد: به اعتقاد من، برای حاصل شدن نوآوری در نگارگری نیازی نیست که بطور کامل از هنر پیشینیان و اساتید گذشت بلکه باید از آنها به عنوان پایه ای مستحکم بهره گرفت. هنر نگارگری ما در گذشته به اوج شکوه و جلال رسیده و تکنیک ها، نظرات و دیدگاه های پیشینیان همیشه منبع الهام ارزشمندی بوده اند. اگر ما بتوانیم این میراث غنی را در کنار شرایط و هنر امروز تلفیق نماییم، می توانیم آثار نوآورانه و جذابی خلق نماییم.
ایشان سپس در جواب این پرسش که آیا برای حاصل شدن نوآوری در این هنر، لازم است از هنر پیشینیان و اساتید نگارگری عبور کرد، اظهار داشت: به اعتقاد من، دور شدن کامل از اساتید و هنر گذشته یک اشتباه بزرگ است. در عوض، باید با نگاه باز به آنها و استفاده از مهارتهای این اساتید، فرصتی فراهم نماییم تا هنرجویان و هنرمندان امروزی بتوانند نوآوری های خلاقانه خودرا در همین بستر سنتی به نمایش بگذارند. این مسیر تلفیقی، هم ارزش تاریخی هنر را حفظ می نماید و هم فضای تازه ای برای بروز خلاقیت به وجود می آورد. استفاده از مهارتها و دیدگاه های قدیمی به عنوان پایه ای برای خلق آثار نو، راهی برای حفظ اصالت هنر در عین ایجاد فضای نوآورانه است این هنرمند نگارگر پیشنهاد داد: به نظرم برای بهبود وضعیت نگارگری و پیشرفت جایگاه این هنر در جامعه، باید از چند زاویه به موضوع نگاه کرد؛ تجربیات شخصی من نشان میدهد که اگر حمایت های مالی و فرهنگی جدی تر شود، می توانیم شاهد شکوفایی باردیگر این هنر باشیم. همیشه احساس می کنم که اگر نهادهای دولتی و حتی بخش خصوصی با جدیت بیشتری در کنار هنرمندان نگارگری قدم بردارند، فضای رشد و خلاقیت برای این رشته باز می شود. همچنین، شیوه های آموزشی فعلی که بیشتر به تکرار الگوهای گذشته می پردازند، نیاز به بازبینی دارند. از تجربه های شخصی ام دریافته ام که کلاس هایی که فقط به تقلید از اساتید قدیمی محدود می شوند، جایی برای ابراز خلاقیت واقعی در هنرجوها باقی نمی گذارند. به نظرم، برگزاری کارگاه های عملی با دیدگاه های متفاوت و فراهم آوردن فرصت مشاهده آثار متنوع چه از گذشته و چه از هنر معاصر، می تواند محرکی برای نوآوری باشد. وی عنوان کرد: در کنار این موارد، تلفیق هنر پیشینیان با مفاهیم و شرایط امروز برای من بسیار جذاب است. استفاده از مهارتها و دیدگاه های قدیمی به عنوان پایه ای برای خلق آثار نو، راهی برای حفظ اصالت هنر در عین ایجاد فضای نوآورانه است. همچنین، استفاده از رسانه های دیجیتال و فضای مجازی می تواند داستان و زیبایی نگارگری را به گوش و چشم عموم برساند؛ تجربه شخصی من از مشاهده آثار هنرمندان در شبکه های اجتماعی این باور را تقویت کرده که این ابزار می تواند نقشی کلیدی در معرفی و پیشرفت این هنر ایفا کند. آقامیری در آخر اظهار داشت: به باور من، این رویکرد های همزمان؛ یعنی افزایش حمایت ها، بازبینی در شیوه های آموزشی، تلفیق هنر گذشته با نوآوری های امروز و استفاده از رسانه های نوین، می تواند زمینه ساز بازگشت شکوه نگارگری به عنوان یک هنر زنده و پویا در جامعه باشد.
منبع: موزیك خوان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب