حس عجیب تماشای یک عکس از سردیس سیروس قایقران
به گزارش موزیک خوان، درحال گشت و گذار در میان عکس ها، تصاویری از یک روز زمستانی در تالاب انزلی خودنمایی می کند. در این تصاویر یک وجه آزاردهنده وجود دارد؛ حسی که زنده نیست. تنها تالاب است، آب، قایق ها، چمن، یک پرنده مرده و یک مجسمه و تا چشم هم کار می کند نشانی از حیات به چشم نمی خورد. گویی که هدف عکاس نشان دادن حیاتی مرده در محیطی است که باید اوج زندگی باشد و در این بین سردیس تنها، شاید نمادی از وجود انسان در این دنیاست؛ که انسان در هر حال تنهاست.
در بین تصاویر گزارش تصویری ایسنا از وضعیت وخیم تالاب انزلی، مجسمه ای از یک قهرمان ورزشی با رنگی برنزی در هوای ابری گیلان، به جای آنکه رنگ و رویی به فضا دهد، با رنگ های سرد محیط یک دست شده و حسی غریب از یک روز زمستانی را منتقل می کند.
سردیس «سیروس قایقران» چند سالی است که تک و تنها در دیار تالاب و قایق ها و در زداگاه فوتبالیست اسطوره ای ایران، جای گرفته و امروز بگونه ای با فضا یکی شده که گویی از وقتی تالاب بود، او هم بوده است.
از تنهایی مجسمه حرف به میان آمد و شاید همین تنهایی، باعث شد که در سال ۹۸ ـ سه سال بعد از ساخت ـ مورد حمله سارقان قرار بگیرد و نیمی از آن شکسته شود. این اثر برنزی که امروز از قیمت بالایی برخوردار می باشد و البته ترمیم شده، بعید نیست روزی در همین روزها، در حالیکه در فضای تالاب تنها مجسمه است و قایق ها، این دفعه برای همیشه ناپدید شود و به عمر شش ساله آن در تالاب پایان دهند. البته ما چه می دانیم، شاید بنا بوده که تنهایی مجسمه و فضایی که در آن قرار گرفته، همچون نمادی باشد از پایان غریبانه یک اسطوره.
سردیس سیروس قایقران بعد از مرمت
منبع: موزیك خوان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب